30 listopada odbył się pogrzeb płk pil. Franciszka Kornickiego - ostatniego z żyjących d-ców Dywizjonu 303. Polskie Siły Powietrzne wystawiły delegację na uroczystość pogrzebową. Szefem delegacji był gen. Mirosław Jemielniak. Stowarzyszenie Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP reprezentowali: Prezes gen. dyw. pil. Franciszek Macioła, płk pil. Zenon Zgoła, płk prof. Wojciech Michalak, płk pil. Jan Urbaniak, oraz płk pil. Stanisław Wojdyła. Lot odbył się samolotem CASA 295 z lotniska Balice, poprzez Poznań-Krzesiny i Warszawę.
Wystartowaliśmy o godz. 9.30 z Krakowa i po odprawie paszportowo celnej w Warszawie lądowaliśmy w Southampton o godz. 16.00, gdzie oczekiwała nas Pani ppłk Dorota Kawecka - attache Obrony, Wojskowy, Morski i Lotniczy wraz z zastępcą ppłk Miśkiewiczem. Po ponad dwóch godzinach jazdy autokarem byliśmy już w hotelu w Brighton. Następnego dnia o godzinie 9.00 wyjechaliśmy do Worthing, gdzie odbyła się msza w kościele katolickim św. Michała. Dużym zaskoczeniem było dla nas to, że przed kościołem w karawanie były dwie trumny. Jak się szybko dowiedzieliśmy, druga trumna obok to małżonka Patience Kornicka, która zmarła 10 dni później. Spędzili razem 69 lat.
Mszę celebrował ksiądz Christopher Ingle i on to w sposób nieco żartobliwy wspomniał, że „Franek” odszedł pierwszy aby przygotować przyjęcie dla swojej małżonki Patience. W nabożeństwie wzięły udział poczty sztandarowe z 41 Bazy Lotnictwa Szkolnego z Dęblina, oraz 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego z Mińska Mazowieckiego. Muzeum Sił Powietrznych reprezentował Pan Jacek Zagożdżon. Wojskowe komendy i błysk szabel przy salutowaniu zrobiły wspaniały efekt wśród publiczności. Pięknym akcentem była pieśń, „Wszystkie nasze dzienne sprawy” wykonana przez kpt. Andrzeja Gresztę, d-cę orkiestry wojskowej Akademii Sił Powietrznych z Dęblina. W ceremonii oprócz Attaché Obrony pani Doroty Kaweckiej uczestniczył również polski ambasador w Wielkiej Brytanii pan dr hab. Arkady Rzegocki. Po mszy, jak zwykle to bywa w kościołach w Anglii, nastąpił poczęstunek kawą, herbatką, ciasteczkami i kanapkami.
Po kolejnych dwu godzinach jazdy dotarliśmy na cmentarz w Northwood, gdzie odbyła się ceremonia złożenia trumien do grobu. Tutaj włączyło się wojsko z Bazy w Northolt, tworząc szpaler od karawanu do miejsca pochówku. Stali w odstępie ok. 7 metrów z opuszczoną głową w dół i bronią przy nodze. Dla naszej delegacji wielkim zaskoczeniem był brak dbałości o groby na cmentarzu. To nie jest tak jak na naszych cmentarzach „wypasionych” w marmury. Jednak spostrzegliśmy, że jest kwatera starannie wypielęgnowana i każda stela ma ten słynny kwiatek polnego maku. Przyglądając się bliżej napisom na stelach stwierdziliśmy, że większość to są stele polskich pilotów. Znaleźliśmy stelę pilota Paszkiewicza, który po lądowaniu otrzymał reprymendę za brak dyscypliny i samowolne odłączenie się od eskadry, ale także gratulacje z powodu pierwszego zwycięstwa powietrznego. Po prostu nie wytrzymał nerwowo, gdy zobaczył samolot z czarnym krzyżem. I znowu „zabłysły” nasze poczty sztandarowe i sygnaliści. Trumny zostały opuszczone do grobowca. Najpierw małżonka pani Patience, a następnie dwie poduszki i kolejno, jak wszyscy mówili „Franek”. Polska flaga okrywająca trumnę została zgodnie z ceremoniałem zwinięta i pan gen. Jemielniak wręczył ją synowi Richardowi, który był miedzy innymi przewodniczącym Komitetu Pomnika Polskich Sił Powietrznych. Trumnę opuszczali synowie wraz z rodziną. Medale, wśród których był Order Virtuti Militarii, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, trzy Krzyże Walecznych i wiele innych, gen. Jemielniak wręczył drugiemu synowi Peterowi - japoniście i członkowi Akademii Brytyjskiej.
Całość ceremonii zakończyła się na lotnisku w Bazie Northolt w kasynie przy skromnej kawie, herbacie i ciasteczku, w budynku gdzie stacjonował Dywizjon 303. Do Polski wystartowaliśmy przy niezbyt sprzyjającej pogodzie. CASA z załogą w składzie d-ca kpt. Piotr Żemojtel, drugi pilot por. Daniel Goliński, tech. Bogdan Petryk oraz tech. pokł. obsługi, mł. chor. Mariusz Zaczykiewicz, wylądowała w Krakowie o godz. 2.10. Ceremonię należy uznać za wybitnie słuszną i ważną, gdyż tacy ludzie jak płk pil. Franciszek Kornicki, oprócz bohaterskiej walki za naszą Ojczyznę w Bitwie o Anglie, byli aktywnymi działaczami brytyjskiej Polonii oraz wykazali się wybitną działalnością kombatancką. Interesujące jest, czy gdzieś tam pod Hrubieszowem, gdzie urodził się „Franek”, pozostanie jakiś ślad pamięci. Uważamy, że należy podpowiedzieć miejscowemu Stowarzyszeniu o upamiętnieniu tak zasłużonego Polaka.
S. Wojdyła, Fot. Fb Polish Embassy UK
Stowarzyszenie Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP
Oddział Krakowski
