Byłem pilotem i nawigatorem pierwszej klasy, przez wiele lat spędzając w powietrzu wiele godzin, wykonywałem często bardzo niebezpieczne zadania. W lotnictwie wojskowym odpowiadałem nie tylko za swoje bezpieczeństwo ale przede wszystkim za podlegających mi w szkoleniu ludzi. To taki zawód, w którym na co dzień żyje się z zagrożeniami podczas lotów często w ekstremalnie niebezpiecznych warunkach. W tej dziedzinie systemy ratownicze od dawien dawna były opracowywane w oparciu o refleksję teoretyczno praktyczną, podobną do proponowanego mojego pojmowania sekuritologii. Tutaj jest potrzeba holistycznego rozważania wielorakich zjawisk związanych z lataniem i na tej podstawie budowania systemów ratowniczych i umiejętnego działania człowieka w warunkach niebywałego stresu psychicznego i obciążenia fizycznego. Pilot wojskowy przed każdym lotem zakłada spadochron. Siedzi na fotelu katapultowym, wykonuje zadania nieporównywalnie trudniejsze jak pilot sportowy, czy komunikacyjny, mam na myśli wielką dynamikę i przeciążenia w takich lotach. Z pełnym szacunkiem odnoszę się do tych lotników, ponieważ ten etap latania każdy pilot wojskowy także przechodził w tym i ja. Równie niebezpiecznie jest podczas lotów na śmigłowcach. To jest kwintesencja myślenia sekuritologicznego. Myślę, że lotnicze doświadczenia upoważniają do zabierania głosu w sprawie bezpieczeństwa.
Płk pil. nawig. Paweł Tyrała: Pierwsza klasa lotnicza. Absolwent „Szkoły Orląt” w Dęblinie. Szef rozpoznania i poprawiania ognia artylerii i rakiet 56 Pułku Lotnictwa Wojsk Lądowych w Inowrocławiu. Wieloletni członek Rady Naukowej i Senatu „Szkoły Orląt” w Dęblinie. Wieloletni członek Rady Naukowej Akademii Lotniczej Republiki Słowackiej w Koszycach. Szef rejonu kierowania ruchem wojsk w systemie mobilizacyjnym państwa. Autor wielu publikacji lotniczych oraz z tematyki bezpieczeństwa.
Stowarzyszenie Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP
Oddział Krakowski
